Vroeger was alles beter. Deel 2.

In december had ik het er al over in Deel 1. Dat alles beter was in ‘onze’ tijd. Als je (bijna) 50 bent, of ouder, heb je het gewoon heel vaak over vroeger. Ik dus ook.

En toevallig word je op tv doodgegooid met programma’s waarin ze terugblikken op vroeger. Dat vind ik eigenlijk helemaal niet leuk want dan heb ik niks meer om over te schrijven. Dan heb je dat net allemaal op tv gezien. In Oh, wat een jaar! en Groeten uit 19XX zie je bekende Nederlanders in ‘hun’ tijd. Superleuk natuurlijk. Vooral de kleding van toen vind ik erg leuk om te zien.

Hoe kwamen we er eigenlijk bij om er zo uit te zien? In de jaren ’70 zag je veel beige, bah. En oranje met bruin en olijfgroen, gatsie! In de jaren ’80 kwamen de fluorkleuren in. Maar ook pasteltinten. Je haar moest hoog zijn, we toupeerden ons suf. Big hair. Ook de mannen hadden een grote bos hoog haar. Denk maar aan de jaren ’80 rock band Europe.

Maar tegelijkertijd had je een andere stroming. De heertjes en dandy’s. Verzorgde mannen in oversized pakken en mooi gekapte haren. Net als bijvoorbeeld Spandau Ballet. De yuppies waren in. Jonge mannen in gladde pakken en dure auto’s. Zo ook de mannen van Miami Vice.

Op tv keken we naar de eerste echte soap serie: Dallas (1979). Daarna kwam Dynasty (1981). Wat genoten we van de vetes tussen de familieleden. En de pracht en praal. Heerlijk vonden we het. In deze series kon alles. Ik weet het nog goed: een speler werd uit de serie geschreven. Hij “verongelukte” dan opeens of zo. Maar kwam een seizoen later gewoon weer terug, gespeeld door een totaal andere acteur. Hij had dan zogenaamd plastische chirurgie ondergaan. Alles kon in de Amerikaanse soaps. En we slikten het gewoon.

En sinds 1990 hebben we in Nederland onze eigen soap serie: Goede Tijden, Slechte Tijden. Daarin kan ook alles. Mensen komen en mensen gaan. Net als in het echte leven.

Tja, het echte leven. De Nederlanders hebben de eerste ‘real life soap’ verzonnen en gemaakt. In 1999 begon het tv-succes Big Brother waarin twaalf mensen iedere dag gevolgd werden tijdens hun gewone doen in een huis. Hartstikke saai maar zó leuk om naar te kijken.

Daarna volgden andere landen met dit programma. In Nederland kwamen er opvolgers van Big Brother als ‘De bus’ in 2000 en ‘De GoudenKooi’ in 2006. Er waren steeds meer reality soaps op tv te zien. Hebben jullie ook gekeken naar De Pfaffs? Leuke televisie.

En nu nog steeds heb je dit soort programma’s. Iedere bekende Nederlander die zichzelf interessant vindt of die geld nodig heeft, is te zien in zo’n soap. Als ik eerlijk ben, heb ik het wel een beetje gehad met dat binnenkijken bij anderen. Toen het nog ‘nieuw’ was, vond ik het nog leuk. Nu niet meer.

Goed, dit was een stukje over televisieprogramma’s. Maar er valt nog zóveel te vertellen over toen we nog jong waren… Wat herinneren jullie je nog van vroeger?