Cursus topfoto’s maken. Simpel.

Sinds ik blogs schrijf, maak ik ook veel foto’s. Dat doe ik gewoon met m’n telefoon. Niks bijzonders dus. Maar toch leek het me leuk om iets meer te weten over hoe je nu mooie foto’s maakt. Waar je op moet letten enzovoorts. Dan worden die foto’s bij m’n verhaal toch net iets beter.

Toevallig kon je begin december een boek over fotografie winnen op Franska.nl. Zij heeft wel vaker leuke win-acties. Het boek “LEES DIT ALS JE TOPFOTO’S VAN PLEKKEN WILT MAKEN.” van Henry Carroll. En joepie, ik had ‘m gewonnen! Wat leuk.

Hij lag een paar dagen later al in de bus en ik ben er meteen in gaan lezen. Ik vond het maar een vreemde, beetje simpele titel. Maar het zegt precies wat het is: een cursus foto’s van plekken maken. Dit boek is de nieuwste van een serie fotografie-boeken.

In dit boek staan verschillende tips met daarbij goede foto’s waarop te zien is wat de schrijver wil vertellen. Alles in makkelijke, begrijpelijke taal. Dus zelfs ík snap het, al ben ik geen fotograaf. Het leest prettig en je snapt precies wat er bedoeld wordt.

Ik ga jullie een paar tips uit dit boek verklappen. Misschien heb je er wat aan als je een foto van de Zeeuwse lucht, het strand of je huis wil maken. Ik neem niet de tekst letterlijk over, maar vertel het in mijn eigen woorden.

 

Hoofdstuk 1. COMPOSITIE.

 

Zoek de lijnen.

 

 

Je aandacht wordt automatisch naar het huis geleid. Vanaf de ligstoel, met kussentje als wijzer, naar de vrouwen in de kamer.  Daarna worden je ogen automatisch naar buiten gevoerd door de lijnen. De richting van het huis en het afdak lopen door in het landschap met de rechte lijnen van lichtjes. Zo gaat alles naar één punt aan de horizon. Een mooie compositie.

 

Ingekaderd kader.

 

 

Een, door oorlog, verlaten ziekenhuis in Liberia met als contrast de mooie natuur met nieuw leven wat te zien is door het kapotte raam. Het lijkt wel een schilderij wat er ophangt. Dit heet kadrering. Met kadrering laat je één stukje in je foto er uitspringen. Met zo’n foto kun je heel veel vertellen.

 

Hooggelegen gezichtspunt.

 

Als je vanaf een hoger punt een foto maakt, ben je zelf geen onderdeel van het verhaal. Je bent een toeschouwer. Je lezers ook.

 

Straatniveau.

 

Hier zijn de mensen en de gebouwen even belangrijk. Je bent één van hen. Neem de foto gewoon op ooghoogte, zoals jij de omgeving ziet. Jij zelf loopt door die straat en de kijker ook, door deze manier van fotograferen.

 

Dit waren maar een paar voorbeelden die in het boek staan. Ik hoop dat je ’t interessant vond. Natuurlijk staat in het boek alles veel uitvoeriger beschreven maar het blijft een makkelijke “cursus”. Het boek is te koop bij de boekwinkel of Bol.com voor maar €14,95. Misschien leuk om zelf ook aan te schaffen. Of cadeau te doen aan iemand die net zo’n hobby heeft als ik. 😉