De afgelopen tijd heb ik verschillende blogs geschreven met als einde “Wordt vervolgd”. Over het gevonden katje. En ook zou ik nog een foto plaatsen van de wereldkaart zodra die op zou hangen. Bij deze een update.
Hoe is het nu met het weespoesje?
Op internationale kattendag, 7 augustus, schreef ik over ons kleine poesje. Het kleine katertje was gevonden langs de kant van de weg. Z’n moeder was hoogstwaarschijnlijk aangereden en daarna overleden. Naast de moeder lag een kitten. Maar helaas was dat poesje al gestorven door honger en uitdroging. Iets verderop liep nog een kitten.
Onze buurvrouw nam het nog levende poesje mee naar huis. Verzorgde het diertje. Ging ermee naar de dierenarts en bracht het daarna naar z’n nieuwe familie. Dat waren wij. We hadden een knuffeldiertje voor ‘m. “Broertje” noemde we de knuffel. Ons poesje speelde vaak met Broertje. Toen leken ze nog op elkaar, allebei rood, allebei even groot.
Het poesje heet Ozzy en is al een grote kater aan het worden. Hij zit nu in z’n puberteit en is soms strontvervelend. Broertje neemt ‘ie overal mee naar toe. Dat is en blijft zijn lievelingsknuffel. En vechten dat Ozzy doet!
Ozzy is nu ongeveer 15 weken oud. Het is een echte mensenvriend. Hij komt meteen bij je zitten als je binnen komt en houdt er van om geknuffeld te worden. Het liefst slaapt ons poesje in mijn hals of in die van mijn vriend. Het is wel een pestkop. Hij plaagt onze andere kater heel erg. Dat is een braaf beest maar vindt het allemaal wel eens vermoeiend, zo’n kleine puber die steeds wil vechten. Het is een stoere kerel, onze Ozzy.
Hoe is die wereldkaart nog geworden?
Eind juli schreef ik over mijn nieuwe aanwinst in huis, een wereldkaart. Door de samenwerking met wereldkaarten.nl hangt er nu een trendy kaart aan onze muur. Die muur was altijd kaal gebleven omdat ik nooit iets naar m’n zin kon vinden. Nu dus, na jaren tegen een kale muur aan te kijken, hebben we iets moois. Iets stoers. Ik heb gekozen voor “informatief” in zwart/wit. En dan de grootste afmeting.
Mijn bestelling was binnen een paar dagen binnen. Ik moest nog wel even wachten tot een handige klusjesman ‘m op wilde hangen. Maar hij hangt, mijn wereldkaart. En je wil niet weten hoe vaak we een land opzoeken. ‘Ecuador, waar ligt dat precies?’ En ‘Jeetje, wat is Canada een groot land!’ enzovoorts. Ook handig als ik mijn dochter van 11 iets probeer uit te leggen over een werelddeel of een land. Ik ben heel blij met mijn schilderij. Zo is ‘ie dus geworden, kijk maar:
Ik vind ‘m geweldig, onze zwart/witte wereldkaart. Nu alleen nog een nieuwe bank. Wie weet komt dat in een volgende update.
X Ka.