Op mijn vrije dag neem ik me altijd voor om ‘s morgens meteen te beginnen met het huis opruimen (lees: uitmesten), overal alle stof af te nemen en daarna goed te stofzuigen en de vloer te dweilen.
En de badkamer onder handen te nemen. Ook de keukenkastjes moeten weer eens goed gesopt worden. Net zoals de slaapkamers. Vooral die van de kids want daar is het een puinhoop. Ramen lappen, dat moet ook gebeuren. Als de zon er op schijnt schaam ik me kapot.
De wc moet schoon, de kattenbak ook. De bedden verschoond en vele wasjes moeten weg gewerkt. Een meters hoge strijkberg moet gedaan worden en alles netjes in de kasten. Tussendoor moet er nog ontbeten worden, en geluncht.
Er moeten kinderen weg- en opgehaald worden van en naar school. Daar moet dan ‘s middags snel een sporttas voor klaarstaan. Want ze moeten naar de vereniging of naar een verjaardagsfeestje gebracht worden.
Ook moet je je dag ten volste benutten door al je kapper-, tandarts- en doktersafspraken op diezelfde vrije dag te plannen. En je moet als vrouw sociaal zijn, dus eens in de zoveel tijd iets afspreken met een vriendin. Even bijkletsen tijdens een drankje en/of hapje.
Daarnaast liggen er tijdschriften en boeken om gelezen te worden. Films die je graag wil zien. Dagjes winkelen waar niets van komt. Maar daar heb je geen tijd voor. Want er moet gepoetst worden. Dat is allemaal op je vrije dag.
Van de voornemens die ik ‘s morgens gemaakt heb, komt dus soms helemaal niks terecht. Na wat ruimen en poetsen ga ik even zitten met een boekje of m’n telefoon en dan vliegt de tijd. Dan is het opeens haasten en rennen om de boel nog aan kant te krijgen voordat ik naar school race om mijn dochter van school te halen.
Dat zijn dus de drukste dagen: je vrije dagen. Als je vrij bent moet je harder werken dan dat je op je werk zit. En het is zulk ondankbaar werk, dat poetsen. Want een dag later is het weer net zo’n zooi als eerst.
Daarom heb ik zó’n hekel aan schoonmaken. Het is niet bevredigend. Het houdt nooit op. Het is een terugkerend kwaad. En verschrikkelijk om te doen.
Ik ga toch zeker veel liever lekker ergens naar toe, ergens met een vriendin. Gezellig stadten en iets drinken. Of lekker film kijken, boekje lezen of gewoon niksen op de bank.
Dus dames, laten we onszelf en elkaar niet gek maken. En doe rustig aan op je vrije dag. Het heet niet voor niets VRIJE DAG.
Liefs, KA.
Één reactie op “Poetsen en zo.”
[…] ben ik vrij. Dat wil zeggen dat ik juist heel veel moet doen. Poetsen en zo. Maar ook, zoals iedere dag, mijn dochter brengen en halen van en naar school. Zorgen dat ze brood […]