Mijn puberdochter Evi zit in de tweede van het voortgezet onderwijs. Ze fietst iedere dag naar school en terug. Evi maakt soms lange dagen. Daarom vind ik het belangrijk dat ze een goede lunch mee krijgt. Dus die maakte ik iedere ochtend. Met liefde.
Broodtrommel
Ik had speciaal voor haar van die leuke broodtrommels gekocht. Knalroze en een gifgroene met print. En zelfs nog een van een kledingmerk.
Beleg
Iedere dag haalde ik brood uit de vriezer zodat ze lekker verse boterhammen had. Die belegde ik met de heerlijkste vleeswaren. Want ze is een echte carnivoor. En ook altijd nog eentje met iets zoets. Aardbeienjam, chocoladepasta of honing.
Fruit
En natuurlijk deed ik er ook wat fruit bij. Een appel op stukjes in een apart fruitboxje. In de zomer lekkere aardbeien, stukjes meloen of een stuk komkommer. In de winter een mandarijntje, druiven of een banaan. Voor die banaan had ik dan zo’n speciale banaandoos zodat ie niet butste en bruin zou worden.
Snoep
Ze kreeg heus ook wel eens snoep mee, hoor. Een paar koekjes, pepernoten of een chocoladereep of iets dergelijks. Dat verstopte ik dan tussen haar boterhammen als verrassing. Evi zei er nooit iets over maar ik dacht dat ze dat wel leuk zou vinden.
Leeg
Iedere dag was haar broodtrommel leeg. En was ik trots dat mijn dochter die, ondanks haar grote mond, toch altijd braaf haar trommeltje leeg at. Vroeger kocht ze nog wel eens iets in de kantine op school. Of haalde ze snoep uit een automaat. Maar vanwege de Coronaregels is de keuken gesloten en zijn de automaten buiten gebruik.
Kinderachtig
Maar pas geleden zei m’n puber: “Zeg mam, die boterhammen hè. Die eet ik nooit op, hoor.” ‘O, maar je broodtrommel is altijd leeg’, zei ik. “Ja maar die durf ik nooit uit m’n tas te pakken. Dat is zó f***ing kinderachtig, man. Ik ben toch geen kleuter? Met een roze boterhamtrommeltje. Ik schaam me kapot joh!”
Normaal
‘Nou, dat zijn anders verse boterhammen met ham en zo. Hartstikke lekker. Iedereen heeft toch een boterhamtrommel? Dat is toch heel normaal?’ antwoordde ik. ‘En dat fruit en die snoepjes en zo. Die eet je zeker wel op?’
Cakejes
“Doe je er wel eens snoep in dan? Nooit gezien. Maar niemand heeft brood mee, hoor. En al zéker niet in een roze trommeltje.” ‘Wat nemen ze dan mee? Je moet toch eten in de pauze?’ vroeg ik. “Gewoon, koeken. Of cakejes. Of een zak chips of zo. En meestal eten we niks. Daar hebben we geen tijd voor. Eer we gaan zitten, gaat de bel weeral.”
Uitgelachen
‘Dat is ook wel zonde van al dat lekkers iedere dag. En die komkommer, die banaan. Dat eet toch snel en makkelijk?’ opper ik. “Denk je nou echt dat ik dat kinderachtige bananending uit m’n tas pak! Dan word ik uitgelachen man. Dat doen alleen kleuters. En sukkels.”
Normaal
‘Heb je dan geen honger als je thuis komt?’ “O nee hoor. Meestal gaan we na school effen langs de Mac. Lekker een Chili Chicken of Chicken McNuggets halen. En een Iced Frappé Koffie Caramel of een Milk Shake Banaan. Lekker man. Of we kopen snoep in de supermarkt. Dat is tenminste normaal eten. In plaats van die vieze boterhammen. Dat eet echt niemand hoor, ma.”
Varkens
‘Maar je boterhamtrommel is altijd leeg. Waar laat je dat dan iedere keer?’ vraag ik. “O ja, dat geef ik altijd aan de varkens.” (Er is vlakbij huis een wei met varkentjes. Voor happy meat. Niet te verwarren met Happy Meal.)
Grappig
Die zijn zo grappig, joh. Die komen altijd aanrennen als ze mij zien. Daar kiep ik altijd mijn broodtrommel leeg. Haha, die vinden dat lekker, man. Echt leuke beesten.”
‘s Morgens
Nou, daar heb ik dan anderhalf jaar boterhammen voor staan smeren om half zeven ‘s morgens. Met de duurste vleeswaren. En de lekkerste jam. En verschillende soorten snoep en koek. Bovendien nog iedere ochtend fruit staan snijden voor de extra vitamientjes.
Met liefde
Sindsdien geef ik niet meer zo veel brood mee. Kan ik lekker iets langer in m’n bed blijven liggen. Maar toch heb ik het graag gedaan, hoor. Met liefde. Voor de varkens.
X Ka.