Al twee weken liep mijn dochter zenuwachtig voor Halloween. Ze zou de enge wandeling in het Axelse bos doen. Samen met wat klasgenoten en haar moeder, ik dus, voor als het écht eng zou worden.
Als kind al vond ze griezelverhalen leuk. Ik las voor uit ‘Dolfje Weerwolfje’ en verhalen over heksen. Ze keek graag naar ‘Hotel Transylvania’ en nu ze is fan van FNAF. Als het maar eng en raar is. Net als het slijm waar ze steeds mee speelt.
We hadden een heel enge outfit voor m’n dochter. Een zwarte lange cape met grote capuchon. Gekregen van mijn lieve collega Angela, van Koken met Angela. En een masker waarmee ze vorig jaar nog niet in de spiegel durfde te kijken. Zó eng vond ze zichzelf met dat masker, haha. Nu ze tien jaar oud is, lukt dat gelukkig wel.
Eindelijk was het dan vrijdag 27 oktober. De dag van de griezeltocht in het bos. Overdag met opa en oma mee naar haar broer in Breda. Ze is gek op haar grote broer van 19 dus was blij hem weer te zien. ‘s Avonds mocht ze mee naar een restaurant. Lekker frietjes met biefstuk eten. Dat is haar lievelingsgerecht. Lekker hoor. Met een chocolade dessert. Het kon niet op.
Maar wat ik zo zielig voor haar vond, was dat ze nu te laat was voor de Halloween-avond in het Axelse bos. Dat waar ze al twee weken naar toe had geleefd, ging nu dus niet meer door. Huilend vertrok ze naar haar kamertje. Ze was ontroostbaar. “Dit is het leukste feest van het hele jaar en nu kan ik er niet naar toe! En ik had nog wel zo’n mooi pak. Ik wilde iedereen bang maken!” Ik had het zo met haar te doen.
Om het een beetje goed te maken heb ik een kort filmpje gemaakt. Hier zie je hoe eng mijn dochter wel niet is. Mensen die snel bang zijn, jullie zijn gewaarschuwd: Het is écht heel griezelig!
Dit kwam ik tegen tijdens m’n avondwandeling…. Brrrrr, engg…