Ken je het programma “Genaaid” op NPO3? Daarin worden vijf jonge mensen geconfronteerd met de fast fashion industrie. Het is een prachtige manier om iedereen te laten zien hoe onze kleding gemaakt wordt.
Genaaid Iedere woensdagavond om 20.30u komt het programma “Genaaid” op NPO3 waarin 5 jonge fashionistas moeten werken in de textiel industrie. Ze helpen mee in de fabrieken in Myanmar, waar veel van onze kleding gemaakt wordt. Ze wonen in dezelfde omstandigheden als de mensen daar. Ook moeten zij zien rond te komen van hetzelfde loon dat de arbeiders daar krijgen. Presentatrice: Jennifer Hofman.
Deelnemers

Vlogger en koopjesjager
“Ik ben nog nooit zo genaaid!”

Vlogger en gevoelig meisje

Schoenengek en aanpakker

Modegek en rijkeluisdochter

Modeliefhebber en gewend aan luxe
Catwalk Deze modemensen mogen op het eind van het programma ieder twee duurzame kledingstukken ontwerpen voor op de catwalk, tijdens de show van een bekende Nederlandse fashion designer.
Mode Maar eerst gaan ze leren hoe oneerlijk de mode is die zij dragen. Die wij allemaal dragen. Wij kopen allemaal wel eens bij een winkel die iedere maand een nieuwe collectie heeft. Bijvoorbeeld ZARA, H&M, Primark, Coolcat en meer van dit soort namen. Zij verkopen snelle, goedkope mode dat snel wisselt. Fast Fasion. Wat niet verkocht is, gaat op de afvalhoop.

Aflevering 1. Fast fashion
De eerste aflevering begint in Goes tijdens de show van de bekende mode ontwerper Claes Iversen. Dit is wat de jonge, startende designers ooit willen bereiken: mode ontwerpen en daarmee succes hebben.
Ze worden als verrassing op het vliegtuig gezet naar Myanmar, waar ze aan den lijve gaan ondervinden hoe kleding gemaakt wordt. Ze krijgen hun slaapvertrekken te zien: een klein houten huisje met dunne matjes om op te slapen. Zo wonen de arbeiders daar.
De jonge ontwerpers moeten katoen plukken op de katoenplantages. Het valt niet mee om een hele dag in de hitte, met gebogen rug, katoenplanten kaal te plukken. Het is zwaar en ze hebben last van enge beestjes. Ze vragen zich af waarom dit niet machinaal gebeurt.

Aflevering 2. Spijkerbroeken en T-shirts
Nederlanders zijn echte spijkerbroekdragers. Het maken en verven van het katoen hiervoor veroorzaakt verschrikkelijk veel schade aan mens, dier en milieu.
Na het katoen plukken, gaan ze naar de katoenfabriek. Daar wordt de katoen geverfd door arbeiders onder barre omstandigheden. De fashionistas helpen mee in de fabriek. Ze wassen het katoen. Het wordt daarna gesponnen en geverfd met chemische middelen. Wist je dat ze het chemische afvalwater gewoon in de rivier laten stromen?
Voor de kleur zwart worden de meeste chemische middelen gebruikt. De fabrieksarbeiders lopen onbeschermd door de gevaarlijke vloeistoffen. Alleen al door inademing, worden de jonge Nederlanders onwel.
Floortje kan het niet meer aanzien en barst in tranen uit. Ze kan niet begrijpen hoe wij dit nog steeds toelaten. Hoe kan het dat zij in deze erbarmelijke omstandigheden zo hard moeten werken, voor zo’n laag loon? En alleen maar voor óns zwarte t-shirtje. Hier staan we in het westen helemaal niet bij stil. Dit moet niet mogen. Dit is onmenselijk.

De groep jongeren gaat naar een leerfabriek waar ze schoenen en tassen leren naaien. Dat valt op zich al behoorlijk tegen. Maar daarna worden ze naar een leerlooierij gebracht. In de lijklucht die er hangt moet er hard gewerkt worden. Het is vies werk, met ook weer chemische troep.
Met name Amal, die wel drie leren jasjes in de kast heeft hangen, weet niet meer zeker of ze voor echt leer zou kiezen. Nu ze dit gezien heeft.
De mensen daar lopen gewoon op blote voeten en werken keihard. Het is er erg vies en er zijn geen voorzieningen. Er wordt amper gepauzeerd. Het is afschuwelijk. Ze hebben op het eind van de dag een paar euro verdiend. Daar kunnen na wat afdingen, een paar bananen en appels van gekocht worden.

Aflevering 4. Kleding voor een prikkie
Morgen komt aflevering 4. Probeer echt te kijken. Kijk het desnoods terug, dat doe ik ook. Het is zo belangrijk om te zien hoe onze kleding gemaakt wordt. Hoe onmenselijk de werkomstandigheden zijn. Maar ook hoe het óók kan.
Op het eind van iedere aflevering zien de studenten hoe er ook op een eerlijke manier kleding gemaakt kan worden. Hoeveel mooier de kwaliteit daarvan is. En leren ze begrijpen waarom een milieubewuste manier van kleding vaak duurder is, maar zo veel beter.
Ik hoop dat we langzaamaan slow fashion meer gaan waarderen. Door dit soort programma’s zien we, wat we de mens en de aarde aandoen. Dit moet echt veranderen. Van mij mag NPO3 een prijs winnen voor het programma “Genaaid”.
Kijk de eerste drie afleveringen hier terug: https://www.npo3.nl/genaaid/28-11-2018/VPWON_1295031
X Ka.
————————————————————-