Zoals iedereen neem ik me in het nieuwe jaar van alles voor om niet meer te doen. Of juist wel te gaan doen. Of helemaal anders aan te pakken. Zo wil ik dit jaar natuurlijk afvallen en meer bewegen. Kortom, gezonder leven. Dus minder snoepen. Én minder drinken.
Mijn goede vriendin S. kwam een paar dagen voor nieuwjaar even op visite. Ze vertelde dat ze met zichzelf had afgesproken om mee te doen met Dry January. ‘Tjonge’, zei ik. ‘Dat is best een goed idee. Het is volgens mij makkelijker om helemaal niet te drinken dan dat je na twee wijntjes moet stoppen. Ik doe mee!’
De maand januari
Ik was ervan overtuigd dat het me de maand januari best zou lukken om geen alcohol te drinken. Gewoon thee, water, koffie of een sapje. Zo moeilijk kan dat niet zijn, gewoon NEE zeggen tegen alcohol. Een makkie, een fluitje van een cent.
1 januari
Net als ieder jaar begon 1 januari om middernacht (goh). En het is in onze familie gebruikelijk om elkaar een gelukkig nieuw jaar te wensen met een glaasje champagne. ‘Nou ja, dat hoort er bij. Dit is normaal en is puur om het nieuwe jaar in te luiden. Een glaasje bubbels mag wel’ vond ik. En m’n glas werd nog eens bij geschonken. “Op 2020!!”
Ach, dat kon ik mezelf wel vergeven. Een paar drankjes om twaalf uur ‘s nachts moet kunnen. Maar op 1 januari begon mijn weddenschap echt. Vanaf nu geen druppel alcohol meer. Dat moest ik toch makkelijk kunnen? Na de lange nacht is het me met gemak afgegaan. Op de avond van 1 januari heb ik alleen koffie, thee en fruitsapjes gedronken.
2 januari
Op 2 januari zijn we met z’n drietjes (mijn vriend, onze dochter en ik) naar de wintermarkt in Gent gegaan. Leuk langs de kraampjes gelopen en uiteindelijk naar de schaatsbaan gegaan. Daar heeft mijn dochter Evi lekker geschaatst. Ze was immers jarig. Onze tienerpuber is 13 jaar oud geworden.
Zij schaatsen, wij in “The Moose Bar”. Dat was een soort skihut met heel foute muziek. Alle Gentenaren zaten aan het bier. Ze waren al aan het dansen. Nederlandstalige medleys en jaren ’70 en ’80 hits. Je moet er voor in de stemming zijn, anders erger je je kapot.
In de stemming komen, daar moest ik nog aan werken. ‘Doe maar een wijntje’ zei ik toen mijn vriend vroeg wat ik wilde drinken. Ik ging toch zeker ons uitje niet verpesten op de verjaardag van Evi? Als de polonaise voorbij komt. En mijn buurvrouw op het houten bankje haar arm in de mijne haakt, en ik heen en weer getrokken wordt. Van links naar rechts en heen en weer. Dan kan ik toch niet de sfeer verpesten met een glaasje water en een chagrijnig bakkes? Nee, dat vond ik ook. Dus er kwamen nog twee wijntjes achteraan. Het was heel gezellig.
Maar nu moest het klaar zijn, dacht ik. Het is nog niet te laat om mee te doen met Dry January. Dan begin ik gewoon op 3 januari. Ook goed. Ik doe het voor mezelf, niet vanwege die actie. Ik kán dit.
3 januari
3 januari was mijn bonuszoon jarig. Hij werd 22. En alsof de duvel ermee speelt, hij kreeg een verzameling heel bijzondere biertjes van z’n vrienden. Tja, die moesten natuurlijk allemaal eens geproefd worden. En we gaven de biertjes punten, discussieerden over de mooie flesjes en over welke het beste smaakte etc. Ik was de beroerdste niet en heb mee gedaan met het warenonderzoek. Dit was puur wetenschappelijk.
4 januari
Op zaterdag hadden we geen plannen dus deze vierde dag van het nieuwe jaar kon ik ein-de-lijk beginnen met Dry January. Ik had ondertussen al veel korte nachtjes gehad en genoeg gedronken voor de eerste drie maanden. Vanaf deze dag werd ik echt serieus, ik wist het zeker.
Maar ‘s avonds kwamen onze goede vrienden S. en S. (die van Dry January) even op de koffie om de kids te feliciteren met hun verjaardag. Na een paar goede gesprekken met koffie en thee, kwam daar toch weeral de wijnfles tevoorschijn. “Ja, f*ck Dry January. Het lukt me gewoon niet hoor”, zei vriendin S. ‘Nee’, zei ik. ‘Ik kan het ook niet. Ik heb tot nu toe iedere dag gedronken. Voor mij is dit een mislukt experiment.’
“We beginnen gewoon in februari. In de maand januari is het veel te moeilijk om geen alcohol te drinken.” ‘In februari is het carnaval.’ “O ja shit, dat lukt dus ook niet. Laat heel dat Dry Nogwat dan maar zitten hoor. Ik vind een wijntje drinken gewoon veel te gezellig.” Aldus S.
5 januari
Op 5 januari hadden we alle opa’s en oma’s, ooms en tantes, nichten en neven uitgenodigd voor koffie en gebak om (maar weer) feest te vieren voor de kinderen. En natuurlijk kwam na koffie met taart, voor iedereen toch weer een wijntje of een biertje op tafel. Ook ik ben weer gezwicht. Ik heb behoorlijk wat wijntjes naar binnen gegoten. Het was hartstikke gezellig, ik hoefde niet te rijden. It’s my party and I drink if I want to.
Ik heb me er bij neergelegd. Mijn vrienden en familie, en ook ik. Wij zijn gewoon levensgenieters. Bourgondiërs. Bij gezelligheid hoort een drankje. Met alcohol. Het zit in ons bloed, letterlijk. Het zit diep in onze Zeeuwse wortels. Zeeuws-Vlaanderen is een stukje land tussen België en Brabant. En daar zijn de nachten lang.
X Ka.