De dochter-challenge.

Mijn dochter is 10. Over een paar jaar begint ze te puberen. Soms denk ik wel eens dat het allang begonnen is. Ze heeft een heel eigen mening en laat die ook duidelijk horen. Maar we verschillen nogal van kledingsmaak. Zij houdt van zwart, sexy, stoer, glitters en pailletten. Beetje kermis zeg maar. Ik ben meer voor de naturellen, clean, sober en stoer.  De Scandinavische stijl.

Wat zou er gebeuren als mijn dochter, een week lang, mocht beslissen wat ik aantrok?

Nou, die uitdaging vond ze wel leuk. “Maar je gaat het écht dragen he?” Ja, dat is wel de bedoeling. Al werd ik wel een beetje bang want ik heb beloofd dat ik dus écht in die kleding zou gaan werken. En boodschappen doen. O hemel, hopelijk kiest ze iets fatsoenlijks.

Vanmorgen was het de eerste dag van de dochter-challenge. Ze stond een poosje in m’n kast te kijken. Dan in de andere. Ik heb namelijk een hangkast en een legkast.

“Je hebt alleen maar stomme dingen.” zei ze. Nou, bedankt. Dus ik loop altijd voor zot? “Nee, niet altijd hoor.” O, gelukkig. “Maar ik zie niks leuks!”

“Ja, deze!” zei ze en pakte een flanellen ruitoverhemd. “Heb je een legging? Dan bind je deze bloes rond je middel, da’s mooi.” Daar was ik dus bang voor. Ik in een kort strak broekje of een legging of iets dergelijks. Dat staat bij haar hartstikke schattig. Maar in dat soort kleding lijk ik toch niet goed wijs? En dan zeker omdat ik altijd predik dat kort en strak niet meer kan. En “Een legging is geen broek!” roep als ik weer iemand in zo’n maillot zie lopen. Ach, die is net in de was, zei ik. En dat loog ik niet, al had ik die legging heus nog wel een keer aan gekund.

“Nou, dan deze. Ja, dít moet je aan vandaag.” Ze had mijn zwarte plooirok vast van afgelopen winter. “Met deze. Wat is dat eigenlijk? O, een sweater. Ja, dít met dát.” Pas geleden heb ik een leuke sweater gescoord in de sale bij Esprit. Die viel haar natuurlijk op want die was nieuw. Het kaartje hing er nog aan. Ze griste een sjaal van een hangertje (ooit een miskoop maar te leuk om weg te doen). En m’n hoed die ik een paar keer heb gebruikt in foto’s voor m’n blog. “En dit.”

“En dan eh… je gympen. Je witte. Gatver, die zijn helemaal niet meer mooi wit. Heb je geen schone?” Nee, ik heb maar één paar witte. Die zijn nog van vorig jaar dus die zijn niet meer zo wit. “Zucht… Nou, doe die dan toch maar aan.” En ze vloog weer naar beneden. Op de bank. YouTube-filmpjes kijken. Het interesseert haar blijkbaar niet zo wat haar moeder aantrekt en of ze er leuk uitziet.

Toen ik naar beneden kwam in de, door haar uitgekozen, outfit, vroeg ik: En? Ze keek een seconde op van haar telefoontje en zei “Hm”. Meer niet. Daar moest ik het mee doen.

Dit is dus de outfit van dag 1 van de dochter-challenge. Zo verscheen ik op m’n werk:

Sweater van Esprit, rok van YaYa, sjaal en tasje van Bristol, hoed van Zeeman, (dirty) witte sneakers  van Nike, leren armband van Pimps&Pearls.

Het valt best mee. Zo erg is deze outfit niet. Ik heb de hoed wel af gezet om te werken. Dat is iets té voor in de winkel. Maar voor de rest ben ik best tevreden.

Ik ben benieuwd wat ze morgen voor me uit kiest. Kijk je dan weer mee?